Social Icons

Pages

Monday, February 24, 2014


(၄)ေႏြဦးကာလျမဴထေသာအခါ
ေႏြဦးကာလ ၊ ျမဴထေသာအခါ                                                                                      ရင္းေထာင္ရင္းဆြဲ ၊ ေဆာင္ၿမဲအုိးလြယ္ကာ                                                                               ဓားႏွီးထက္စြာ ၊ ခါးမွာခ်ပ္လ်က္                                                                                     ထန္းပြင့္ထန္းခုိင္ ၊ ရႊန္းျမဳိင္ျမဳိင္                                                                                               ကလုိင္သာလြယ္လုိ႔ တက္သည္ႏွင့္ေလး။
ထန္းပင္ထန္းလက္ ၊ ထန္းရြက္ကယ္ေ၀ေ၀                                                                       စင္ေအာင္ခုတ္ထစ္ ၊ ႏုျမစ္ကယ္ထန္းဦးေရ                                                                                  မယားငယ္ေဆြ ၊ ထန္းေရသိမ္းဆည္း                                                                              သားျမစ္ဟစ္ေက်ာ္ ၊ ေခြး၀က္ကယ္ေခၚ                                                                               ထန္းေလွ်ာ္သာ ယုန္ပုိက္စည္းငယ္ႏွင့္ေလး။
ေခၚသံရုိက္ဟည္း ၊ လူလည္းေၾကာ္ျငာ                                                                                      ေခြးဟစ္လူဟစ္ ၊ ခတ္ပစ္ကယ္ေျခာက္ေသာအခါ                                                                  ပုတတ္ကယ္ယုန္ခါ ၊ ေတာမွာရွိၾက                                                                                                       ငုံး ၾကက္ကယ္ ဖြတ္ ေျမြ၊ ၀ံပုေလြ                                                                   မေနထြက္လာၾကသည္တည့္ေလး။
၀မ္းသာအားရ ၊ မယားကတစ္သြယ္                                                                                ဟင္းရြက္ဆုိးေကာင္း ၊ ေသာင္းေျပာင္းေရာ၍လြယ္                                                                              လင္ကတစ္သြယ္ ၊ ယုန္ငယ္ကစ                                                                                                ေတာသတၱ၀ါ ၊ ေတြ႔တုိင္းကုိသာ                                                                                             အိတ္မွာသာယူ၍ ခ်သည္ႏွင့္ေလး။                                                                                        သုိ႔ႏွင့္ေရာက္က ၊ ခဏေအာင့္လွ်င္                                                                                    တံစုိ႔ထက္ႏွင့္ ၊ ထန္းလ်က္ဖုိမွာကင္                                                                                  ဟင္းအုိးဆူလွ်င္ ၊ အကင္ခတ္ျပီး                                                                                      အုိးကင္းႏွင့္ေလွာ္ ၊ ေရႏွင့္ေၾကာ္                                                                                       
မုိးေမွ်ာ္ငရုတ္သီးငယ္ႏွင့္ေလး။                                                                                       
ႏွီးေဒါင္းလန္းၾကီး ၊ ခူးျပီးေသာခါ                                                                                           သမီးႏွင့္သား ၊ မ်ားလုိ႔မ၀င္သာ                                                                                                     ဒူးတစ္ဖက္ဟာ ၊ တြန္းကာဖယ္လ်က္                                                                                             သူ႔ထက္ငါေလ ၊ စားေတာ့မည္ေစ                                                                  စားေပသာလွအုန္းခြက္ကယ္ႏွင့္ေလး။
ငုံ႔လ်က္ကုိယ္စီသာ                                                                                        ဆုပ္ကာေလြးေတာ့သည္။                                                                                                  ျပီးလွ်င္ေရမရ်ာ                                                                                               ေခြးသာေၾကြးေတာ့သည္။                                                                                                    တ်ာခ်င္း             ေညာင္ရမ္းေခတ္          ၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာ                                                                  ခက္ဆစ္အဖြင့္
၁။ျမဴ                  =ေျမလႊာအထက္၀န္းက်င္၌ ရစ္ဆုိင္းေနတတ္ေသာ အခုိးအေငြ႕။                               ၂။ရင္းေထာင္      =ထန္းပင္၏ ေအာက္ေျခအရင္းမွ ေထာင္တက္ရေသာ ေလွကားငယ္။                            ၃။ရင္းစြဲ             =ထန္းပင္အထက္မွ ေအာက္သုိ႔ တြဲလ်ားခ်၍ ထန္းပင္ႏွင့္ ကပ္ခ်ည္ထားေသာ ထန္းတက္
                          ေလွကားငယ္။                                                                                         ၄။ဓားႏွီး             =ထန္းလွီးဓား။                                                                                                            ၅။ကလုိင္           =ထန္းျပင္ရာတြင္ ထန္းလက္ကုိ ထန္းပင္လုံးမွကြာေအာင္ ထုိးကလန္႔ျပီး ထန္းသမား
                         ထုိင္ရေသာ တုတ္ေခ်ာင္း။                                                                     ၆။ထန္းေလွ်ာ္      =ထန္းလက္မွခြာယူထားေသာ အေခါက္ေၾကာ။                                                  ၇။ယုန္ပုိက္စည္း   =ယုန္ေထာင္ရန္ ပုိက္တန္းစည္း။                                                               ၈။ရုိက္ဟည္း       =ဟိန္း၍ျပန္႔ႏွံ႔သည္။                                                                          ၉။ေသာင္းေျပာင္း  =အေရာေရာ။အေႏွာေႏွာ။                                                                                     ၁၀။တံစုိ႔               =မီးကင္ရန္ သားငါးထုိးလွ်ဳိရေသာ အဖ်ားခ်ြန္ အေခ်ာင္းအတံ။ 
၁၁။ႏွီးေဒါင္းလန္း   =၀ါးႏွီးကုိ ရက္လုပ္ထားေသာ ေျခေထာက္တပ္ဗန္းၾကီး။                                         ၁၂။ေလြး             =အးားရပါးရ စားေသာက္သည္။
ေအာက္ပါ ေ၀ါဟာရ တုိ႔ကုိ ၀ါက်အသီးသီးတြင္ သုံးျပပါ။                                                                      ၁။ျမဴ                        =ေႏြဦးတြင္ ျမဴမ်ား ရစ္ဆုိင္းေနတတ္သည္။                                                   ၂။ထန္းေလ်ာ္       =ထန္းေလ်ာ္ျဖင့္ယက္လုပ္ထားေသာပုိက္သည္ အလြန္ခုိင္ခံ႔သည္။                      ၃။ေသာင္းေျပာင္း  =ကုိေအာင္ဆန္းသည္ စာအုပ္မ်ားကုိ ေသာင္းေျပာင္းထည့္ယူလာသည္။                                  ၄။တံစုိ႔               =စားဖုိမႈးၾကီးသည္ အသား ငါးမ်ားကုိ တံစုိ႔ထုိး၍ မီးကင္ေနသည္။                       ၅။ႏွီးေဒါင္းလန္း    =ေရွးျမန္မာတုိ႔သည္ ထမင္းစားေသာအခါ ႏွီးေဒါင္းလန္းျဖင့္ စားေလ့ရွိၾကသည္။                     ၆။ေလြး              =လယ္သမားၾကီးသည္ အလြန္ဆာေလာင္ေနေသာေၾကာင့္ ထမင္းကုိ အားရပါးရ
                           ေလြးေတာ့သည္။                                                                                    ေမးခြန္းတုိ                                                                                                                               “ေႏြဦး ၊ ၀န္ၾကီး ၊ တ်ာခ်င္း ျပီး ၊ ေညာင္ရမ္းေခတ္ စီး ၊ နတ္ရွင္ၾကီ။”
၁။“ေႏြဦးကာလ ျမဴထေသာအခါ” ကုိ မည္သူေရးသနည္း။                                                  “၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာ” ေရးပါသည္။                                                                                 ၂။“ေႏြဦးကာလ ျမဴထေသာအခါ” သည္ မည္သည့္ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားျဖစ္သနည္း။                                           “တ်ာခ်င္း” ကဗ်ာ အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ပါသည္။                                                                           ၃။“ေႏြဦးကာလ ျမဴထေသာအခါ” ကုိ မည္သည့္ ေခတ္ တြင္ေရးသနည္း။                                    “ေညာင္ရမ္းေခတ္” တြင္ ေ၇းပါသည္။                                                                                     ၄။”၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာ” ၏ ေက်ာ္ၾကားေသာ “ပ်ိဳ႕” အမည္ကုိ ေဖၚျပပါ။                                                 “သူဇာပ်ိဳ႕” ျဖစ္ပါသည္။                                                                                                       ၅။”သူဇာပ်ိဳ႕” သည္ မည္သည့္ေဆာင္ပုဒ္ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသနည္း။                                                  “စာႏုကုိလည္း မခ်စ္ႏွင့္ ၊ သူဇာကုိလည္းမျပစ္ႏွင့္” ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားပါသည္။                              ၆။ “စာႏုကုိလည္း မခ်စ္ႏွင့္ ၊ သူဇာကုိလည္းမျပစ္ႏွင့္” ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ကုိ ရွင္းပါ။      “စာႏုကုိခ်စ္ေသာသူသည္ သူဇာကုိျပစ္ပယ္၍ မရႏုိင္ “ ဟု ဆုိလုိပါသည္။                                                       ၇။”ပ်ိဳ႕” ဟူသည္မွာ အဘယ္နည္း။                                                                                                    “ပ်ဳိ႔” ဟူသည္မွာ “ေလးလုံးစပ္ လကၤာရွည္” ျဖစ္ပါသည္။    
                                                                                 

No comments:

Post a Comment

 
Blogger Templates